Yorgun gözümün halklarında 
Güller gibi fecr (Tan yeri ağırmak) oldu nümayan, (ortaya çıkmak)
Güller gibi...sonsuz, iri güller 
Güller ki kamıştan daha nalan (inleyen) ;
Gün doğdu yazık arkalarında! 

Altın kulelerden yine kuşlar 
Tekrarını ömrün eder ilan. 
Kuşlar mıdır onlar ki her akşam 
Alemlerimizden sefer eyler? 

Akşam, yine akşam, yine akşam 
Bir sırma kemerdir suya baksam; 
Üstümde sema: Kavs-i mutalsam (tılsımlı yay) ;

Akşam, yine akşam, yine akşam 
Göllerde bu dem bir kamış olsam!